Beperkte middelen

In heel Ecuador zijn er maar een beperkt aantal politiemedewerkers die zich bezighouden met de illegale handel van wilde dieren. Criminaliteit rondom wilde dieren en dierenbescherming blijft een lage prioriteit van de overheid. De zorg voor in beslag genomen dieren is daarom vaak niet goed en maakt centra als Merazonia de enige rots in de branding. 

Dierenmishandeling

Meer dan 80% van deze verhandelde dieren gaan dood voor ze hun bestemming hebben bereikt en de dieren die het wel overleven gaan een leven lang lijden tegemoet. De huidige reisomstandigheden van deze dieren is ontzettend wreed. Hun mond of bek wordt dicht getapet en ze liggen vaak in krappe ruimtes in hun eigen uitwerpselen. Bij vogels worden soms de ogen doorboort, zodat ze niet zingen als reactie op licht. 

CITES

Wereldwijd hebben veel overheden zich aangesloten bij CITES (internationale overeenkomst die planten en dieren beschermt). Dit helpt met de regulatie van de handel in wilde dieren. Maar voor de organisaties die de dieren daadwerkelijk opvangen, zoals Merazonia, is vaak weinig geld en personeel beschikbaar. Een andere vraagstuk is wat te doen met de enorme hoeveelheid aan dieren die in beslag worden genomen. 

Rehabilitatie

De verhandelde dieren meteen na confiscatie vrijlaten is vaak een doodvonnis en onverantwoord: de dieren zijn vaak verzwakt, verwond, of te jong om voor zichzelf te zorgen. Daarnaast kunnen ze (vreemde) ziektes hebben opgelopen. Centra die zich richten op de rehabilitatie van deze dieren zijn daarom essentieel om dieren weer op hun pootjes te krijgen, zowel medisch, fysiek als mentaal. Merazonia heeft de faciliteiten om al deze drie facetten te lijf te gaan.